Eskiden kar yağardı adam boyu,
Henüz ayrılmamıştık,
Henüz bölünmemiştik.
Aynı mahalledeydik;
Zengini, fakiri, esnafı bir arada… Birliktik.
Omuz omuza, sımsıcak yaşardık ve
Kar yağardı bembeyaz, lapa lapa.
Henüz bölünmemiştik,
Henüz ayrılmamıştık.
Henüz icat olmamıştı siteler, dubleksler.
Gariban sıkışınca kime gidebileceğini bilirdi,
Zengin kimi gözeteceğini bilirdi.
Esnafla memur gül gibi geçinip giderdi.
Ve kar yağardı bembeyaz, lapa lapa.
Henüz ayrılmamıştık,
Henüz bölünmemiştik.
Fakir,zengini hırsızlıkla;
Zengin,fakiri tembellikle suçlamazdı.
Çünkü kar yağardı lapa lapa,
Çünkü kar yağardı bembeyaz.
Çünkü karın beyazlığı yüreklerimize vurmuştu.
Adam boyu kar yağardı,
Adamlar da adamdı o zamanlar.
Ne onun bunun namusuna kötü gözle bakılır ne de laf atılırdı.
Çünkü senin namusun benim,
Benim namusum senindi.
Bir idik… biz idik.
Ve kar yağardı,
Adam boyu.
Ve adamlar adamdı o zamanlar.
Kar sendin… kar bendim… kar bizdik…
Şimdi,
Eridik… eridik… eridik…!
Murat BALKUŞ
(Şiir internetten alınmış olup tarafımca düzenlenmiştir.)
