Az gittik, uz gittik ama yine bir arpa boyu kadar yol gidemedik. Hasta sayısının Mart, Nisan aylarındaki vaka sayısına ulaşmasıyla bir anda başladığımız yere geri döndük.
Uzmanlar, bahar aylarında sonbaharın ve kışın daha kötü geçeceği konusunda uyarmıştı. Sağlık bakanımızın da her gün “maske, mesafe” diye diye dilinde tüy bitti. Ama gel gör ki ana caddeler, restoranlar ve özellikle kafeler hıncahınç doldu taştı. Dükkan önlerinde, cadde köşelerinde, çay ocaklarında diz dize, burun buruna maskesiz, mesafesiz sohbetler aldı başını gitti.
Hasta sayısı 4 binlere dayandı. Her gün bir yakınımız hasta olmaya başladı.
Milli Eğitim bakanımız, okulların ne kadar güvenli olduğunu gördük, dedi.
Hatta Uzaktan eğitim yapan sınıfların ara tatil sonrası yüz yüze eğitime başlayacak mı, başlamayacak mı konusu konuşulur oldu.
Çocuklarımız uzaktan eğitim derslerinde hep okulu çok özlediklerini dile getirip durdular. Ama okula gitmek bir yana yasaklar geri geldi. Okullar tamamen kapandı.
Yasaklar üzerimize karabasan gibi tekrar çöktü.
Anlayacağınız “yeni normal” sınavını kaybettik. Kırk beş günlük bir virüs sınavı daha başlamış oldu. Umarım bu süreci de en kısa zamanda atlatır, “yepyeni normal”lere kapı açarız.
