Bu hafta sizlere yine son dönemlerde moda olan barınaklardan sahiplenerek ya da bir şekilde aracılarla satın alınarak yaşamlarımıza,evlerimize aldığımız misafirlerimiz; kediler, köpekler ve hatta hiç farketmez kuş balık ne ise işte Dünya'yı beraber paylaştığımız hayvan dostlarımız üzerine yazmak istiyorum .
Şimdi biliyorum ki; beni yakınen tanıyanlar "yok canım" diyorlar.
Şöyle ki benim evde insan harici barınan canlılarla aram pek hoş değil
Bu benim tercihim, seçimim ve fikrim?
Evinde hayvan besleyen kimseyle bir alıp veremediğim, husumetim falan yok. Hepsine saygı duyuyorum ve ben de aynı saygıyı bekliyorum.
Tabii bu hayvan sevmediğim anlamına gelmesin. Her türlü yaşam haklarına saygım var. Bu dünya hepimizin sadece fazla içli dışlı olmaktan hoşlanmıyorum.
Gerçekten sevip onu kendinden bir can olarak görüp bakanlara emek verenlere sözüm yok bu yazımda.
Öncelikle bu konuda en çok kızdığım , küçük çocukları oynamak için istiyor diye , arkadaşında görmüş o da heves etti diye ya da ne bileyim düşünülmeden ya hayvanı sevimli bulduğu için, ya kendisi sevimli görünmek için alınıp bir süre bakılıp sonra, "bakımında zorlandım artık sıkıldım" diye, o sebepten bu sebepten o canı sokaklara terk eden, verecek yer arayan tipler.
Eğer bunu yapan hayvan severse evet ben hiç hayvansever değilim.
Bunun evindeki bakmakla yükümlü olduğun çocuğunu sokağa bırakmaktan ne farkı var?
Önce ev verip, sevgi verip, yemek verip sonra terketmek ne kadar insanca?
Sana alışmış bir canı, bunu artık sen bak diye birine vermek ne kadar doğru?
Bu konu da diyeceğim şu ki; sonuna kadar götüremeyecekseniz bu ilişkiye başlamayın :))
İyice düşünün taşının öyle sahiplenin bu canları.
Aman panter Emel beni yanlış anlamasın. Kesinlikle hayvan düşmanı değilim sadece çoğu insanın bunu da bir malzeme olarak kullandığını, bencil davrandığını düşünüyorum.
Bir de özellikle çok muzdarip olduğum bir konu var.
Sen çok seviyorsun,evinde de besliyorsun,bütün yaşam alanını onunla paylaşıyorsun bu seni asla ve kata rahatsız etmiyor.
Tamam buna bir sözüm yok. Olamaz da bu kişinin tercihi.
İyi de güzel kardeşim aynı saygıyı bana da göster. Yok o senden temiz, yok insandan daha vefalı, hatta biraz daha ileri gidip korkan, çekinen insanların üzerine gidip "korkma senden zararsız, ısırmaz"falan falan.
Siz neden aynı saygıyı sevmediğini, ya da çekindiğini söyleyen insanlara göstermiyorsunuz?
Niye hep bir savunma, bir itham içindesiniz anlamış değilim.
Diğer bir konu, evcil hayvanınızın evde pisliğini temizleyip dışarıda niye her bulduğunuz yere yaptırıyorsunuz ve o bölgeyi temizlemiyorsunuz?
Bunu da anlamış değilim.
Restoran ve kafelerde sizinle bulunabilirler ama masadaki bardaktan su vermek , ya da orda bulunduğunuz yerde yere yesin diye yemek koyup artıklarını bırakmak normal midir mesela?
Özetle; ilginize muhtaç hale getirdiğiniz bu canları sonuna kadar sahiplenin, sıkılınca ya da artık bakamıyorum deyip sağa sola sokağa bırakmayın. Onları ya gerçekten sahiplenin ya da "mış gibi" yapmayın.
Diğer bir söyleyeceğim de bu konuda sizinle aynı fikirde olmayan, hayvanlarla temasta bulunmaktan hoşlanmayan, çekinen, korkan insanlara da saygı göstermeniz ve bunu bir tartışma konusu haline getirmemeniz.
Umarım bu yazı sonunda benim bir hayvan düşmanı olduğuma değil de bu konuda bir haklılık payım olduğu kanısına varırsınız.
Karşılıklı empati ve saygı çok önemli?