Gökyüzünü sarmış kara bulutlar. Güneş, aralardan bir yerlerden sızıyor. Bir yağmur ki ; sanki bulut içindeki bütün kederi, derdi döküyor ve sonra rahatlıyor. Bir bakıyor bembeyaz olmuş, hafiflemiş ve güneş bütün iliklerine işlemiş, aydınlatmış kendiyle beraber etrafını. İyi ki demiş bulut, iyi ki boşalttım içimi daha fazla biriktirip doldurmadım, kendimi, karartmadım.
Oh be ne güzel şeymiş hafiflemek. Ne güzel şeymiş güneşi içine çekmek ve etrafına o ışığı yaymak.
İşte bizler de böyle değil miyiz çoğu zaman. İçimize atar biriktiririz, güzel şeyleri. Hep çabuk unutur, derdi, kederi istifleriz.
Sonra ruhumuz daralır, kararır, mutsuz ve depresif oluruz. Hani dokunsan ağlayacağım deriz.
Dokundum size haydi ağlayın, boşaltın içinizde sizi üzen ne varsa anlatın, paylaşın rahatlayın. Göz yaşlarınızla akıp gitsin bütün sıkıntılarınız, biriktirdikleriniz. Gitsin ki; yer açılsın yeni güzel şeylere, güneş sızabilsin içinize.
Bir gün meşhur komedyen Charlie Chaplin seyircilerine bir şaka yapar, herkes gülmeye başlar, aynı şakayı tekrar yapar birkaç kişi güler, aynı şakayı bir kez daha yapar kimse gülmez ve bunun üzerine komedyen
"Aynı şakaya defalarca gülemiyorsunuz. O zaman neden aynı şey için tekrar tekrar ağlıyorsunuz" demiş.
Ne kadar güzel özetlemiş hayatı. Mutlu anları unutup neden acılar biriktiriyoruz? Biriktirmeyin? Harcayın gitsin, yaşamak güzel şey, her an çok kıymetli. Umursamazlık değil söylemek istediğim; farkında olmak, yaşamın bize verilmiş en önemli hediye olduğunun.
Sizi üzen, gelmiş geçmiş anlarda mı kalmak istiyorsunuz? Yoksa her günü size verilen bir armağan kabul ederek doya doya yaşamayı mı? Şöyle bir silkelenin, aynada önce kendinize gülümseyerek umutla bir güne başlayın.
Unutma insan kaderini seçimleriyle yazar. Bu hayatı nasıl yaşayacağına kendin karar verirsin.
HER DUYGU İNSAN İÇİN AMA SEÇİM SİZİN