Bugünlerde ne çok üzücü haber alıyoruz.
Samsun Eğitim Tarihi denince hafızalarda kalan çok önemli bir değer olan Ayşe Şener Hocam'ı ebediyete uğurladık.
Ayşe Hocam, 70'lerin sonları ve 80'lerin başlarında Mithat Paşa Kız Lisesi'nin efsane müdür yardımcısıydı.
Aynı yıllarda babam Ahmet Üner okulun müdürüydü, bu vesileyle kendisini çok yakından tanıma olanağı bulmuştum.
Aynı okulun orta kısmı karma eğitim veriyordu, ben de ortaokulu orada bitirmiştim.
Son derece disiplinli ve bir o kadar da adil bir yöneticiydi.
Bu nedenle herkes ona büyük saygı duyardı.
*
Öğrenciler arasındaki lakabı "aspirin" idi.
Bilirsiniz, eski aspirinler boğazda acı bir tat bırakırdı ama aynı zamanda her derde devaydı.
Bu nedenle okulda hangi sorun olsa, gerektiğinde acı ilaç içirir ama meseleyi en adil biçimde çözerdi.
Bu lakabı sadece öğrenciler değil, birlikte çalıştığı öğretmenler ve hatta kendisi de benimsemişti.
*
Şimdilerde lise öğrencilerini ve hatta ortaokullu çocukları görüyorum. Kızlar makyajlı, erkekler sakalı ve uzun saçlı!
Okulların önlerinde sigara içen gençler!
Ayşe Şener'in idareci olduğu okullarda bunlar ne mümkün!
Biraz cafcaflı bir toka, tırnaklarda oje veya erkek öğrencilerin favorilerindeki bir sakal izi bile imkansızdı.
Bugün olsa böyle bir disiplini uygulayan okul idarecilerini veliler parçalamaya kalkar, Milli Eğitim Müdürleri de soruşturma açmaya filan kalkar herhalde!
İşte bu nedenle eğitim kalitemiz her geçen gün düşüyor, yeni nesiller öz disiplinden uzak yetiştikleri için hayata tutunamıyor.
*
Samsun'da eğitim camiasında iz bırakmış çok değerli bir Cumhuriyet öğretmenini kaybettik.
Allah rahmet eylesin.
Yakınlarının, öğrencilerinin, mesai arkadaşlarının ve eğitim camiasının başı sağ olsun.
Uzun yıllar beraber çalıştığın rahmetli babacığıma benden selam söyle Hocam!
