Malum, kuzeyimizde Rusya ile Batı destekli Ukrayna arasında epeydir bir bilek güreşi devam ediyor. Taraflardan birisi diğerine bir türlü galebe çalamadı.
***
Amerikalılar, uzun yıllardır Rusya ve Çin'in ekonomik ve askeri açıdan yükselmesine engel olmaya çalışıyor.
Belarus hariç Doğu Avrupa'yı ve Sırbistan hariç Balkanları kendi kontrollerine aldılar.
Gürcistan'ı Rus etkisinden kurtardılar.
Afganistan üzerinden Çin ve Orta Asya ülkelerine sızmaya çalışıyorlar.
Azerbaycan ve Ermenistan kavgasını da yakından takip ediyorlar, fırsatını bulsalar oraya da el atacaklar.
***
Rusların da eli armut toplamıyor.
Kırım'ı ve Gürcistan'ın bir bölümünü işgal ettiler.
Suriye'de Esad rejimine arka çıkıp Amerikalıların PKK/PYD ile işbirliği içinde çevirdiği dolaplara engel oldular.
Libya'da "ben de varım" dediler.
Baktılar ki Ukrayna elden çıkıyor, oraya da müdahale etmeye kalktılar.
NATO buna rıza göstermeyince 21. Yüzyılın belki de ilk büyük savaşı patladı.
***
Amerika, bu savaşın yarattığı atmosfer sayesinde İsveç ve Finlandiya'yı NATO'ya katmayı amaçlıyor.
Bir yandan da Rusları ekonomik ve siyasi yönden hırpalayıp geriletmeye çalışıyor.
Olur ya savaşı Ukrayna kazanır ve işgal edilen topraklardan Rusları çıkartırsa Putin rejimi çöker, Batı dünyası Rus İmparatorluğunun üzerine çöreklenir diye planlıyor.
***
Ancak Rusya demir leblebi!
Ukrayna'nın bileğini yatıramasa da ele geçirdiği bölgeleri de ne pahasına olursa olsun bırakmıyor.
***
Bu gidişat Rusya'yı elbette çok yoruyor. Ekonomik kalkınma için harcanacak mali kaynaklar ve insan gücü sonu belirsiz bir savaş uğruna çar çur oluyor.
Batı kamuoyu da bu savaştan sıkılmaya başladı. Fransa'daki olayları, Avrupa Birliğindeki tıkanmayı, Amerikan kamuoyunda başkanlık seçimlerini etkileyebilecek mırıldanmaları böyle okumak lazım.
İki taraf da "kazanamıyorsak kaybetmeyelim" moduna giriyormuş gibi bir hava var.
Velakin masaya oturulduğunda anlaşma kolay değil.
Rusya'nın işgal ettiği yerlerden gönül rızasıyla çıkması mümkün değil. Batılılar da Rusya'nın istediğini alması gibi bir senaryo ile bitecek savaşı kendi kamuoylarına anlatamaz.
***
Bu gibi durumlarda savaşı bitirecek şoklara ihtiyaç duyulur.
Öyle bir şey olur ki savaş anlamını yitirir. "Bu kavga en iyisi burda bitsin" denilir.
Savaş "pat" biter.
Ruslar "ben istediğimi aldım" diye kendi insanını uyutur.
Batılılar da "korkunç Rus işgalini durdurduk, ancak bu tehlikeye karşı güç birliği yapmamız şart" diye NATO goygoyculuğu yapar.
***
Son haftalarda Batı basını ve Ukraynalı siyasetçiler, "Ruslar Zaporija Nikleer Santralinde birşeyler çeviriyor" anlamına gelecek laflar ediyor.
Burası Avrupa'nın ve dünyanın en büyük nükleer santrallerinden birisi,, ima ettikleri şey hepimizi korkutmalı!
***
Malum, geçtiğimiz haftalarda nereden atıldığı belli olmayan bir füze ile baraj patlatılmış ve büyük bir sel felaketi yaşanmıştı.
Allah korusun, benzeri bir saldırı nükleer santrale yapılırsa dünyada büyük bir şok yaşanır.
Taraflar birbirini suçlar, dünya kamuoyu ayağa kalkar.
Nükleer savaş korkusu yayılır.
Santralden saçılacak nükleer bulutların Türkiye dahil çevre ülkelere nasıl bir felaket getireceğini konuşan uzmanlar korku saçar.
Sonuçta savaşı durdurmak için yapay bir kamuoyu oluşur. Ateşkes sağlanır.
Barış olmasa da ateşkes hattı fiili sınır haline gelir.
Tıpkı Kuzey Kore ? Güney Kore gibi fiili bir sınır oluşur.
Ruslar da Batılılar da "pat" biten savaşı kendi kamuoylarına işlerine geldiği gibi anlatır.
***
Bu ürkütücü senaryoya ya da benzerlerine hazır olmak lazım.
Mümkün olduğu kadar da engellemek için diplomasi kartlarını oynamakda yarar var.
***
Dileriz bu kanlı savaş, dünyanın sırtına daha fazla yük olmadan barışçı biçimde biter.
