Üreticiler 2024'ü sokaklara döktü! Samsun'u gelecek yıl neler bekliyor

2024'te üreten sokağa döktü! Çiftçi neden zarar etti?

Tarım üreticileri 2024 yılının ürünlerini sokaklara döktüler. Ürettiği ürünün maliyetini çıkaramayarak zarar eden üreticinin gelecek yılda ümidi var mı?

Bugüne kadar pek çok ürünün Samsun'da ve bölgemizde sokağa, ırmağa, yollara döküldüğünü gördük ama hiç kimse fındığın sokağa döküldüğünü görmemişti. Sonunda bu da oldu. Peki, Türkiye'de tarım emekçisi neye tepki gösteriyor? 2024 yılında üretici neden bin bir emekle yetiştirdiği mahsulü sokaklara döktü, neden zarar etti? Detaylar haberimizde?

Bereketli Anadolu toprağında adeta mutsuzluk ekiyoruz? Üretici de mutsuz, tüketici de? Tarımda neler oluyor böyle? Üreten çiftçi kızdı ve tonlarca ürünü sokağa döktü. Çiftçinin tonlarca ürünü, aylar süren emeği çöp oldu? Karpuzdan patatese, çaydan fındığa kadar yurdun dört bir yanında benzer manzaralar yaşandı ve üreticiler tepki gösterdi.

2024 yılında Türkiye'nin hemen hemen bütün bölgelerinde aynı tabloya şahit olduk. Bin bir emekle ve borç harçla yetiştirdiği ürünü sokağa neden döktü? Destekleri yetersiz ve yüksek girdi maliyetleri ile yetiştiricilik yapan çiftçiler alım fiyatlarının çok düşük olması nedeniyle 2024 yılında zarar ederek büyük bir hayal kırıklığı yaşadı. Bu tablo üreticileri gelecek yıla karşı da çaresiz, umutsuz ve beklentisiz bıraktı. Binlerce çiftçi 2024 yılında yetiştirdiği ürünleri tepki olarak çöpe dökmenin yanı sıra sokaklara çıkarak eylem de yaptı.

BÜTÜN ÜRETİM ALANLARINDA YAŞANDI!

Anadolu'nun dört bir mahsul zamanı alım fiyatlarına kızan üretici bin bir emekle ve borç harç ürettiği ürünü sokağa döktü. Peki, üretici neye tepki gösterdi, neye kızdı? Haşhaş üreticisinden, süt üreticisine, karpuzdan patatese, soğan, buğday, çay, fındık ve daha pek çok üründe üretici bu yıl ürününü sokağa döktü. Peki ama neden? İşte detaylar?

ÜRETİME KÜSEN ÇİFTÇİNİN GELECEK YIL İÇİN NE YAPACAĞI BELLİ DEĞİL!

Tarımsal üretim yapan Türk çiftçisi 2024 yılında en kötü yıllarından birini yaşadı. 2024 yılı, çiftçi için malını üretip de satamadığı, satsa da hakkını, emeğinin karşılığını alamadığı bir yıl olarak tarihe geçti. 2024, ne yazık ki çiftçinin kara yılı oldu. Hükümetin plansız programsız tarım politikası, yüksek enflasyon, artan maliyetler karşısında bu yıl çiftçi ürettiğine bin pişman oldu. Üstüne üstlük hükümetin alım fiyatı açıkladığı ürünlerde de maliyetin altında açıklanan fiyatlar, üreticileri büyük hayal kırıklığına uğrattı. Buğdayda, arpada, çayda, fındıkta açıklanan alım fiyatları üreticileri tarıma küstürdü. Küresel ısınma ve kuraklık cabası. Türk tarımındaki bu çöküşü kim söndürecek?

Çiftçilerin bu derece zarara uğradığı Türkiye'de tarımsal üretim planlaması yeterli mi? Yeterli ise, çiftçiler ürettikleri ürünü neden sokağa ve çöpe atıyor?

Her alanda maliyet artıyor, gıda fiyatları yükseliyor. Tüketicinin pazardan domates ve salatalık alamaya ve marketten alış veriş yapmaya zorlandığı Türkiye'de çalışanların yüzde 17'si çiftçi ve Türkiye'nin 3'te 1'i ise tarım arazisinden oluşuyor. Maliyetler bu şekilde artığı takdirde önümüzdeki yıl da üreticileri aynı senaryolar bekliyor.

Türk tarımında neler oluyor? Çiftçiler neden mutsuz? Bin bir emekle yetiştirdikleri ürünleri birer birer sokağa neden döküyorlar? Bu yaz yurdun dört bir yanından benzer görüntüleri gördük. Peki ama üretici ne istiyor? Soğan, patates, haşhaş üreticisi, pirinç, buğday, çay, domates, salatalık, fındık ve daha pek çok sektörde üretici bu yaz emeğinin karşılığını alamadı. Peki bu durum Türkiye'de yapılan tarımı nasıl etkileyecek?

Bu yıl hiçbir ürünün fiyatı maliyetini karşılamadığı için üretici perişan oldu. Hayvan varlığı azalıyor, üretim düşüyor ve daha kötüsü ise gençler tarımdan uzaklaşıyor. Türkiye'de çiftçilikle uğraşan yaş oranı hızla büyüyor. 2024 yılında yaşanan sonuçlar ise bu durumu daha güç bir duruma getirdi. Bütün tarım ürünlerinde maliyetlerin olağanüstü artmasından şikayet eden üreticiler ise 2025'ten de ümitli olmadığını dile getiriyor.

ÇİFTÇİ NEDEN PARA KAZANAMIYOR?

Son dönemde Türkiye'nin dört bir yanındaki çiftçilerden gelen tepkiler aynı noktada birleşti. Karadeniz'den Akdeniz'e, İç Anadolu'dan Doğu Anadolu'ya kadar bütün tarım üreticileri ürettikleri ürünler için belirlenen alım fiyatlarının kendilerini olumsuz etkilediği için bundan böyle üretmeyi düşünmediklerini belirtiliyorlar.

Gübreden, mazota, zirai ilaçtan, tohuma kadar birçok girdi kaleminde fiyat artışları söz konusu. Sonuçta söz konusu girdilerin önemli kısmının hammaddesi ithal.

KIRSAL KALKINMA STRATEJİMİZ VAR MI?

Yukarıda değindiğimiz sorunların neticesinde ortaya kırsal kalkınma konusunda önemli bir sorunumuz olduğu sonucu çıkıyor.

TZOB'un FAO'dan derlediği verilere göre Türkiye, kırsalda nüfus kaybı yaşayan ilk 10 ülke arasında.

Türkiye son 10 yılda, 218 ülke arasında toplam kırsal nüfus kaybında 1 milyon 507 binle dünya 9'ncusu oldu.

10 yıllık dönemde kırsal nüfus yüzde 31'den yüzde 25,6'ya indi.

Bu oranla Türkiye, kırsal nüfus oranı en fazla azalan 27'nci ülke oldu. Tabii söz konusu oranın düşüşünde Büyükşehir Yasası'nın rolünü de not etmek gerek.

Yaş ortalaması gider yükselen ve özellikle kırsalda karnını doyuramayan çiftçi, çareyi şehirde asgari ücretli işlerde arıyor.

Tarımı yeniden cazip hale getirecek, üretimi yeniden konuştuğumuz bir sosyal politikaya ihtiyacımız var.

Tarımla uğraşanların yaş ortalamasının 52 olduğu Türkiye'de gençleri yeniden kazanmanın yolu yatırımlardan geçiyor.

Kırsalda yaşayan kesim için sağlıktan eğitime, sosyal yaşamdan, altyapı hizmetlerine kadar pek çok alanda önemli eksikliklerin giderilmesi için adımlar atılması gerekiyor.

O yüzden konuya sadece ekonomi penceresinden bakmak eksik ve hatalı olur.

Özetle, tarımdaki yapısal sorunların çözümü kırsal kalkınma politikaları ve oluşturulacak uzun vadeli stratejilerden geçiyor.

ÖZEL HABER - HABER MERKEZİ